Διαδικτυακά Μαθήματα (Νέο τηλέφωνο, ποιος είναι αυτός;)
Πριν από την πανδημία, τα διαδικτυακά μαθήματα θεωρούνταν πιο συχνά ως «λιγότερο από»…δεν είχαν καλή παιδαγωγική και χωρίς μετρήσιμα και γενεαλογικά αποτελέσματα. Οι υποβαθμισμένες προσφορές των κερδοσκοπικών διαδικτυακών ιδρυμάτων συχνά αναφέρονται ως diploma-mills. Όμως, όσο η εργασία από το σπίτι έχει κερδίσει ευρεία αποδοχή, η διαδικτυακή μάθηση έχει απολαύσει μια σημαντική επανεξέταση.
Η τρέχουσα έρευνα δείχνει μια μεγάλη αλλαγή στην αντίληψη των διαδικτυακών μαθημάτων κολεγίου. ΕΝΑ πρόσφατη έρευνα βρήκε ότι το 73% των ερωτηθέντων μαθητών είπε ότι η πανδημία του COVID-19 τους έκανε πολύ πιο πιθανό (52%) ή κάπως πιο πιθανό (21%) να εξετάσουν τα διαδικτυακά προγράμματα. Ενώ μεγάλο μέρος της συζήτησης γύρω από τη διαδικτυακή μάθηση έχει επικεντρωθεί σε ό,τι έχει χαθεί χωρίς την εμπειρία στην πανεπιστημιούπολη – και ο αντίκτυπος ήταν σίγουρα σημαντικός – εκπαιδευτικοί και ιδρύματα έχουν ανακαλύψει ότι η σκόπιμα σχεδιασμένη διαδικτυακή μάθηση μπορεί να επιτύχει επίπεδα δέσμευσης που είναι ισάξια με τα προσωπικά μαθήματα και ξεπερνά κατά πολύ αυτά των πολύ μεγάλων μαθημάτων σε στυλ αίθουσας διαλέξεων.
Και ενώ δεν προσφέρονται όλα τα μαθήματα και τα προγράμματα για πλήρως διαδικτυακή μάθηση, οι προσδοκίες των μαθητών για την τεχνολογία στην τάξη έχουν αλλάξει ριζικά. Η μικτή ή υβριδική μάθηση είναι ο νέος κανόνας. Η μικτή μάθηση συνδυάζει τη διδασκαλία πρόσωπο με πρόσωπο και την ηλεκτρονική διδασκαλία. Υποστηρίζεται από ένα τεχνολογικό πλαίσιο που βοηθά τους καθηγητές να οργανώσουν το περιεχόμενο των μαθημάτων, την επικοινωνία και τις κοινές ροές εργασίας. Ίσως το πιο σημαντικό, βασίζεται στα δυνατά σημεία και των δύο προσεγγίσεων, προσφέροντας την ευελιξία της εξ αποστάσεως μάθησης με τη δέσμευση πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπιδράσεων.
Τώρα, καθώς δημιουργούμε ένα προσχέδιο για τη «νέα κανονικότητα» πολλών βασικών λειτουργιών όπως το σχολείο, η υιοθέτηση μιας συνεπούς προσέγγισης στη μάθηση με βελτιωμένη τεχνολογία σε ολόκληρο το κολέγιο ή το πανεπιστήμιο είναι κρίσιμη για την αντιμετώπιση του επόμενου κύματος προκλήσεων που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση.
Δια Βίου Μάθηση – είναι το ταξίδι, όχι ο προορισμός
Πολλά έχουν γίνει για το ρεύμα μείωση των εγγραφών σε προπτυχιακές σπουδές σε κολέγια και πανεπιστήμια σε όλη τη Βόρεια Αμερική. Η πανδημία επιτάχυνε μια τάση που συνεχίζεται για πάνω από μια δεκαετία, που επιδεινώθηκε από την κρίση χρέους των φοιτητών και τροφοδοτήθηκε από τον σκεπτικισμό για τη μακροπρόθεσμη αξία ενός πτυχίου. Πολλοί φοιτητές άρχισαν να αναζητούν εναλλακτικές οδούς για θέσεις εργασίας με υψηλή αμοιβή, και σε ορισμένες περιπτώσεις εταιρείες όπως η Google επιδιώκει ενεργά να παρακάμψει το παραδοσιακό πρόγραμμα σπουδών κολεγίου.
Ωστόσο, μέσα στην αβεβαιότητα έχουν προκύψει ορισμένα φωτεινά σημεία. δημιουργεί ευκαιρίες για υποστήριξη των μαθητών με νέους και εξελισσόμενους τρόπους. Για παράδειγμα, υπάρχει επί του παρόντος μια αύξηση της ζήτησης για την αναβάθμιση και την επανεκπαίδευση ενηλίκων εκπαιδευομένων. Από το 2020, πολλοί αποφάσισαν, ή αναγκάστηκαν να αποφασίσουν, να αλλάξουν πορεία σταδιοδρομίας, και για να το κάνουν συχνά δεν απαιτείται η απόκτηση ενός παραδοσιακού διπλώματος δύο ή τεσσάρων ετών. Για πολλούς, τέτοια προγράμματα είναι απλώς υπερβολικά εντάσεως πόρων ή χρόνου.
Σύμφωνα με το Instructure’s 2021 Κατάσταση Επιτυχίας Φοιτητών και Εμπλοκής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση Η μάθηση με βάση τις δεξιότητες αναδείχθηκε ως προτεραιότητα από την έναρξη του COVID-19. Το 70% των ερωτηθέντων λέει ότι η κατοχή καθορισμένων δεξιοτήτων είναι πιο σημαντική από τους τίτλους σπουδών ή ένα πτυχίο.
Επιπλέον, όπως το έργο του Stanford Center on Longevity επισημαίνει, καθώς ο μέσος όρος ζωής των Αμερικανών πλησιάζει τα 100 χρόνια και το κόστος ζωής συνεχίζει να αυξάνεται, όλο και περισσότεροι ενήλικες θα εγκαταλείψουν τη σύνταξη, την επιστροφή στην εργασία ή την έναρξη μιας «σταδιοδρομίας σταδιοδρομίας» ή μικρής επιχείρησης. Όλα αυτά θα απαιτήσουν μια επανεξέταση του τρόπου με τον οποίο υποστηρίζουμε τους ενήλικες και τους μη παραδοσιακούς μαθητές καθώς συγχωνεύονται και εξέρχονται και εισέρχονται ξανά στο σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Τα κολέγια και τα πανεπιστήμια έχουν ανταποκριθεί δημιουργώντας νέους δρόμους για τους ενήλικες εκπαιδευόμενους ώστε να καλλιεργήσουν την εργασία και τις δεξιότητες ζωής που απαιτούνται για να αλλάξουν την επαγγελματική τους πορεία. Βλέπουμε την εμφάνιση προγραμμάτων που δεν έχουν πτυχίο — πιστοποιητικά, διαπιστευτήρια δεξιοτήτων, bootcamps και πολλά άλλα. Αυτό που είναι προφανές είναι ότι η μικτή μάθηση θα είναι βασικό συστατικό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτή η τεχνολογία που υποστηρίζει εξοπλίζει τη σχολή με τα εργαλεία και την υποστήριξη που χρειάζονται για να υποστηρίξουν ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο. Τα συνδυασμένα μαθήματα μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν σε νέες μεθόδους για να εξυπηρετήσουν διαφορετικούς τύπους μαθητών.
Ο κόσμος αλλάζει πιο γρήγορα από ποτέ
Οι εκπαιδευτικές μέθοδοι διδασκαλίας που χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και μόλις πριν από δύο χρόνια είναι ήδη ξεπερασμένες. Έτσι, δεν ήταν ποτέ πιο κρίσιμο να συναντάτε μαθητές όπου βρίσκονται, στο διαδίκτυο και στα τηλέφωνά τους, και να θέσετε τις βάσεις για τις αναδυόμενες τεχνολογίες.
Α 2017 μελέτη από την ECAR αποκάλυψε ότι το 99% των προπτυχιακών φοιτητών στις ΗΠΑ διαθέτουν smartphone. Αυτό είναι σημαντικό γιατί ιστορικά υποφέραμε από έλλειψη επίγνωσης του πόσο διαδεδομένη είναι η χρήση smartphone σε όλο τον πληθυσμό μας, ειδικά με διαχειριστές σε κολέγια και πανεπιστήμια που εξυπηρετούν χαμηλότερο εισόδημα και εργαζόμενους φοιτητικούς πληθυσμούς. Αλλά καθώς τα εργαστήρια υπολογιστών στις πανεπιστημιουπόλεις σε όλο τον κόσμο έκλεισαν και πολλοί φοιτητές δυσκολεύονταν να αποκτήσουν πρόσβαση σε φορητούς ή επιτραπέζιους υπολογιστές, οι ίδιοι φοιτητές είχαν σχεδόν καθολικά πρόσβαση σε μια συσκευή ικανή να έχει πρόσβαση στα μαθήματά τους απευθείας στην τσέπη τους.
Μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά αναγνωρίζοντας την πανταχού παρουσία των φορητών συσκευών και υιοθετώντας τις (όχι ως απόσπαση της προσοχής αλλά ως πρωταρχικό τρόπο σύνδεσης με φοιτητές) τα κολέγια και τα πανεπιστήμια μπορούν να αρχίσουν να βελτιστοποιούν τη χρήση περισσότερων αναδυόμενων τεχνολογιών. Η μετάβαση στην προβολή του χώρου για μάθηση πέρα από τη φυσική τάξη, πέρα από το παράθυρο του προγράμματος περιήγησης και στα χέρια των μαθητών, όπου κι αν βρίσκονται, ανοίγει την πόρτα για συμπερίληψη τεχνολογιών όπως η επαυξημένη πραγματικότητα, η εικονική πραγματικότητα και, τελικά, η πλήρης εμβάπτιση στο μετασύμπαντο. .
Το Arizona State University (ASU) ξεκίνησε πρόσφατα Dreamscape Learn, μια συνεργασία με μια κορυφαία εταιρεία εικονικής πραγματικότητας για να προσφέρει «τη συναισθηματική δύναμη της καλύτερης αφήγησης του Χόλιγουντ… για να προσφέρει πλήρως καθηλωτική μάθηση VR». Και παρόλο που έχουμε δει το αποτυχία προηγούμενων επιδρομών στο VR από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, η δέσμευση που αναλαμβάνεται από την ASU μπορεί κάλλιστα να είναι μια καμπάνα για το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Έτσι, ενώ μπορεί να απέχουμε λίγα χρόνια από τη σύνδεση στο Matrix, αυτό που γίνεται σαφές είναι ότι για να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν τις επόμενες δεκαετίες, τα κολέγια και τα πανεπιστήμια θα πρέπει να επικεντρωθούν στη δημιουργία μιας διαδικτυακής εμπειρίας τόσο συναρπαστικής όσο η εμπειρία τους στην πανεπιστημιούπολη.
